Ο Τρις Χειρότερος: " Περί του από 3.2.2014 Ανακοινωθέντος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και άλλων δηλώσεων του μακαριωτάτου ".

Το πρόβλημα της οικονομικής κρίσεως

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά την σημερινή Συνεδρία αυτής, συζήτησε και πάλι το πρόβλημα της οικονομικής κρίσεως, η οποία μαστίζει το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού και αποτελεί το κύριο θέμα των μέσων ενημερώσεως και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας κατά την τελευταία τετραετία. Η γενική διαπίστωση του Μακαριωτάτου Προέδρου και των Σεβασμιωτάτων Συνοδικών Ιεραρχών είναι ότι ουδείς είχε την αίσθηση ότι η απ’ αρχής προβλεπομένη κρίση στον τομέα της οικονομίας θα εξελίσσετο σε μια εξουθενωτική δοκιμασία και για πολλούς μάλιστα σε τραγική περιπέτεια μέχρι και αυτού του θανάτου. Ο ανέλπιστος αριθμός των αυτοκτονιών Ελλήνων πολιτών αδελφών μας βαραίνει στις συνειδήσεις όλων μας ως μια αποτρόπαια συνέπεια των σφαλμάτων των διαχειριστών του δημοσίου χρήματος. Χωρίς να αποσιωπώνται οι ευθύνες όλων μας, ως λαού, αφού πέσαμε στη φιλοχρηματία, στην απληστία και στην αδάπανη καλοπέραση.

Αυτό που βαραίνει σήμερα στις συνειδήσεις όλων μας, και ιδίως των ταγών της ελληνικής κοινωνίας, είναι ότι αφού πάθαμε, και κατά συνέπεια και μάθαμε, άρα πρέπει να σταθούμε όρθιοι, και δυνατοί και δημιουργικοί. Δεν ταιριάζει σε μας τους Έλληνες και μάλιστα στους Χριστιανούς, να κατεβάσουμε τα κεφάλια μας από απογοήτευση και ηττοπάθεια. Η αιώνια προτροπή του Κυρίου Ιησού Χριστού μας διαφωτίζει όλους. «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμον» ( Ιω. 16, 33 ). Και η προτροπή του Αποστόλου των Εθνών Παύλου ενισχύει τις καλές προθέσεις μας για να ξεπεράσουμε την δοκιμασία. «Λοιπόν αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης έσται μεθ’ υμών» ( Β’ Κορ. 13, 11 ). Μόνο με αυτόν τον πνευματικό οπλισμό μπορούμε να ξεπεράσουμε την μεγάλη περιπέτεια της κρίσεως, που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και βαθύτατα ηθική.

Επιπλέον, είναι ανάγκη να αποδεχθούμε ότι η Εκκλησία μας σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα με τον θεσμό των συσσιτίων, με την διανομή ειδών διατροφής, με τα ενδύματα, και αυτά ακόμη τα φάρμακα, συνεχίζει να προσφέρει πολύτιμη βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη. Χιλιάδες μερίδες φαγητού καθημερινά προσφέρονται στους αδελφούς μας στους Ιερούς Ναούς. Και η ηθική στήριξη που προσφέρεται από τους κληρικούς μας είναι σημαντική.

Την προσπάθεια αυτή της Εκκλησίας μιμήθηκαν πολλοί Δήμοι, οργανισμοί, σύλλογοι και ιδιωτικές πρωτοβουλίες, με καλά αποτελέσματα, και είναι γι’ αυτό αξιέπαινοι. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, πορευόμαστε στο δύσβατο δρόμο υπό την καθοδήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σφιγμένη καρδιά, εξαιτίας των επαχθών καταστάσεων που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες κατά την τελευταία τετραετία.

Αδελφοί μας, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα. Είναι η διαφορά μεταξύ πλουσίων και πτωχών. Αυτό το ζήτημα είναι υπαρκτό σε όλες τις κοινωνίες από αιώνων. Η υπ’ αριθμόν «ένα» διδασκαλία του Ιησού Χριστού υπέρ των πτωχών και κατά των αμετανόητων πλουσίων είναι παγκοσμίου αποδοχής. Ο δε πλουτισμός δια της κλοπής υπόσχεται κόλαση. Και επιπλέον, υπάρχουν πλούσιοι η ευκατάστατοι συμπολίτες μας, οι οποίοι προσφέρουν για την κάλυψη των αναγκών αυτών, που είναι εμπερίστατοι.

Οξύτερο είναι το πρόβλημα των συμπολιτών μας ανδρών η γυναικών, οι οποίοι υπέστησαν τις μεγάλες μειώσεις αποδοχών στους μισθούς η στις συντάξεις. Η πλέον προβληματική περίπτωση είναι των απολυθέντων ανέργων και αυτών των τεθέντων σε διαθεσιμότητα υπαλλήλων. Είναι απόλυτη ανάγκη, ως Έλληνες πολίτες και άνθρωποι του Θεού, όλοι μαζί ως παιδιά της ίδιας μάνας πατρίδος, με νόμιμους τρόπους, να προσπαθήσουμε να πείσουμε όλους τους παράγοντες του δημοσίου βίου και τους προνομιούχους επαγγελματίες, ώστε να συμπαρασταθούμε σε όσους μετέπεσαν στην κατάσταση της φτώχειας. Θα είναι ευχής έργο να έχουν και οι υποσχέσεις των πολιτικών μας ανδρών για την διόρθωση και την διάρθρωση των κοινωνικών αδικιών, τα καλύτερα αποτελέσματα. Είναι καιρός πλέον όλοι εμείς, ως παιδιά της ιστορικής μας πατρίδος, της Ελλάδος, ενωμένοι και εφευρετικοί, σε ισότιμη συνεργασία και με άλλους λαούς, να υφάνουμε τον κοινωνικό ιστό της πατρίδος μας, ώστε να την παραδώσουμε αυτάρκη στις γενεές που έρχονται.

Ας μη διστάσουμε, ας μην αδρανήσουμε, ας μην παραδοθούμε στην ηττοπάθεια. Η νίκη θα είναι ελληνική και ορθόδοξη. Ας ακούσουμε την αγιογραφική διαβεβαίωση : «Παν το γεγεννημένον εκ του Θεού νικά τον κόσμον, και αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» ( Α Ἰω. 5, 4 ).

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ

( αφιερωμένο σε όλους τους Φαρισαίους που προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν είναι )

Η ανακοίνωση της 2^ης συνεδρίας για το μήνα Φεβρουάριο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ένα ακόμη ευχολόγιο από τους «άγιους» πατέρες οι οποίοι ωσάν άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι νίπτονται, επιρρίπτουν αλλού τις ευθύνες και αερολογούν.  Αναφέρονται στις χιλιάδες των αυτοχείρων Ελλήνων ως αποτέλεσμα αυτής της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, η οποία προέρχεται από τα σφάλματα των διαχειριστών του δημοσίου χρήματος. Αλήθεια, η Εκκλησία της Ελλάδος και οι σεβαστοί «άγιοι» δεν είναι διαχειριστές αυτού του χρήματος; Ή όλοι οι Έλληνες αυτόχειρες ήσαν άνθρωποι αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι ή άθεοι; Δεν ήταν κανείς από αυτούς Ορθόδοξος Χριστιανός και μέλος της  Εκκλησίας μας; Διότι αν και ένας – έστω ένας από αυτούς ήταν -  τότε η ευθύνη των πνευματικών μας είναι τεραστία.

Ο πλουτισμός δια μέσω της κλοπής είναι σίγουρα κόλαση όμως, δεν αφορά μόνο τους λαϊκούς αλλά πολύ δε περισσότερο τους Κληρικούς, και αυτό ας το κατανοήσουν οι Ιεράρχες που αρέσκονται σε γελοιογραφήματα του τύπου της συγκεκριμένης ανακοίνωσης. Όσον αφορά τους απολυθέντες αδερφούς Έλληνες αλλά και τους τεθέντες σε διαθεσιμότητα υπαλλήλους προσωπικά δεν είδα ούτε έναν από τους συγκεκριμένους που εξέδωσαν τη συγκεκριμένη ανακοίνωση έστω και να κινδυνεύσει με απόλυση ή διαθεσιμότητα, άρα ομιλούν εκ του ασφαλούς έχοντας καλά δεμένο το γάιδαρό τους. Ο Φαρισαϊσμός σε όλο του το μεγαλείο.

Το σίγουρο είναι πως ότι και να πάθαμε δε μάθαμε. Και πως ότι και να πάθουμε πάλι δε θα μάθουμε. Και αυτό γιατί απομακρυνθήκαμε πλήρως από το Σωτήρα Χριστό βλέποντας στα πρόσωπα άλλων σωτήρων ( συνήθως προβατόσχημων λύκων ) τη λύτρωση. Όσο για τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο που αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι δε θρησκεύουν ας ρίξει μια ματιά γύρω του. Όχι μακριά, κοντά. Στον οίκο του, εκεί που διοικεί. Τι έχει μαζέψει, τι έχει δώσει στον Ορθόδοξο λαό του Θεού τόσα χρόνια. Ανθρώπους πνευματικούς που αγαπούν το Χριστό, την Εκκλησία και το Ποίμνιο ή ανθρώπους ιδιοτελείς, ψεύτες, κλέφτες, συκοφάντες και ανώμαλους; Και δεν ομιλώ μόνο για τα στενά όρια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών αλλά για το σύνολο των μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ας κάνει μια βόλτα και οι απαντήσεις θα δωθούν από μόνες τους.

Ευτυχώς που πάντοτε θα υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις σε έναν κανόνα που δυστυχώς μόνο απογοήτευση και θλίψη μας προσφέρει. Για όλους αυτούς λοιπόν που πραγματικά αγαπούν το Χριστό και την Εκκλησία του θα προσευχόμαστε νυχθημερόν, για όλους τους άλλους θα προσευχόμαστε επίσης, ζητώντας όμως η επιζήμια παρουσία τους να μην είναι τόσο επιζήμια όσο αυτοί αποζητούν, πράττοντας συγχρόνως απ΄ την πλευρά μας τα δέοντα. 

Συν Θεώ και χείρα κίνει.

Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου