Όχι άλλο κάρβουνο!
Ασυνεπής ο Φίλης και προβληματικός. Συνεπής
και δίχως πρόβλημα ο Λιάπης και η συμμορία του!
Το πόσο ανθέλληνας είναι το γνωρίζουν όλοι.
Ουδέποτε μίλησε ή έκανε κάτι για τα προβλήματα του Λαού των Ελλήνων. Ένας
δοσίλογος, ένας προδότης, που το μόνο του μέλημα ήταν, είναι και θα είναι η
ευημερία της συμμορίας του.
Κατάπιε και συναίνεσε στα πάντα: Μνημόνια,
σύμφωνα συμβίωσης, εθνικά θέματα, αποχριστιανισμό της Ελληνικής κοινωνίας,
διάλυση της οικογένειας, της Παιδείας και των σχολείων. Ουδέποτε ενδιαφέρθηκε
για τον εργασιακό μεσαίωνα στον οποίον ζουν οι Έλληνες, ουδέποτε ενδιαφέρθηκε
για τους συνταξιούχους ή τα παιδιά που αύριο θα ζουν ως δούλοι δεμένοι από τις
αλυσίδες των αφεντικών τους.
Κολλητός εξαρχής με τον Φίλη και τους
υπόλοιπους καλοπερασάκηδες Μπολσεβίκους της δήθεν αριστερής Κυβέρνησης των
προδοτών, δε δίστασε να ζητήσει επανειλημμένα από τον Ελληνικό Λαό να «βάλει
πλάτη» στα άνομα σχέδια των πολιτικών του δυναστών. Ένας πραγματικός Εφιάλτης,
ένας Λύκος που φόρεσε προβιά και ζει εις βάρος μιας κοινωνίας που μόνο δεινά
υπομένει.
Ο Ιερώνυμος Λιάπης, γνωστός σκανδαλοποιός, ιντριγκαδόρος,
φιλοχρήματος, λάτρης του αλκοόλ και των τεκνών ξεχνάει εύκολα τα κολλητιλίκια
και βγάζει το μαχαίρι από τη ζώνη. Δηλώνει πως ο Φίλης είναι προβληματικός, πως
ο Καμμένος του είπε στ’ αυτί πως αν ο ίδιος θέλει ρίχνει με μιας την Κυβέρνηση
και πως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας γιατί
απλούστατα δεν το θέλουν οι Έλληνες!!! Ο Λιάπης μιλά εξ ονόματος όλων των
Ελλήνων, γιατί απλούστατα κανείς δεν έβαλε ποτέ φρένο στην αλητεία που τον διακρίνει.
Σε καμιά άλλη χώρα του πολιτισμένου κόσμου δε θα μπορούσε να επιβιώσει τόσο
εύκολα η διαφθορά και η σήψη. Μια διαφθορά που έχει τη βάση της στο ίδιο το
Κράτος, το οποίο ψηφοθηρεί και χαϊδολογάει τους τεμπελχανάδες, αργόμισθους
δεσποτάδες, οι οποίοι ουδέποτε πρόσφεραν το παραμικρό στην Πατρίδα. Ένα τσούρμο
από Κίναιδους, κλέφτες και προδότες που τώρα βιώνουν την κατάρρευση της
σημερινής Κυβέρνησης, κι ετοιμάζονται πυρετωδώς για την επόμενη μέρα που θ’
ανατείλει η νέα τους ελπίδα, για να τους βρει και πάλι κραταιούς και
απείραχτους, δίχως απώλειες και
σκοτούρες._
