Για μένα τα΄ χουμε πει
δεκάδες δεκάδων φορές. Είμαι συκοφάντης, Ιεροκατήγορος και εμπαθής, ιδιαιτέρως
με τους εν τω κόσμω «αγίους», ξέρετε, αυτούς με τις μίτρες, τις ράβδους και
τους φτηνιάρικους μανδύες. Ωστόσο, τώρα πια δεν αισθάνομαι καθόλου μόνος, αφού
στην «παρέα» έχουν προστεθεί κι άλλοι πολλοί, κανένας καλός, όλοι κακοί.
Ευτυχώς.
Ο sir
Paul μαθαίνω πως ετοιμάζεται να αποστείλει ορδές
βαρβάρων, προκειμένου να με βγάλουν από τη μέση, αφού ενοχλείται τραγικά από τα
όσα λέω και όσα γράφω γι΄ αυτόν και τα τέκν(ά) του. Ας περιμένει λίγο γιατί θα
βγάλω κι άλλα, λίγο παλαιότερα. Τότε που ως ήρωας γνωστού παραμυθιού
αργοκατέβαινε τις μαρμάρινες σκάλες του Φιλιππίδειου, φορώντας
μπορντοροζοκόκκινο καλογερικό σκουφί και αντιστοίχου χρώματος ζωστικό.
Άααχ… όμορφες ημέρες,
αξέχαστες, γεμάτες ξεγνοιασιά και μάθηση. Μάθαμε πολλά τότε, και καλά και κακά.
Κάποιοι μάλιστα κατάφεραν να γίνουν και καθηγητές, ο καθένας στον τομέα του και
με το τάλαντό του. Ένας απ΄ αυτούς είναι και ο παππούλης της επιστολής, ο
οποίος έδωσε διαπιστευτήρια από νωρίς.
Εύγε συνάδερφε!
Υ.Γ.
Η επιστολή είναι
γνήσια και επώνυμα υπογεγραμμένη από Γλυφαδιώτη.