Η Ιταλία φημίζεται διαχρονικά για την
αισθητική που λανσάρει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Στη γείτονα χώρα
είναι εγκατεστημένα ορισμένα από τα μεγαλύτερα σε φήμη αλλά ομολογουμένως και
σε επίπεδο, πανεπιστήμια Καλών Τεχνών και Πολυτεχνικών Επιστημών. Η μόδα, η
κλασική μουσική, η αρχιτεκτονική, η ζωγραφική ακόμα και η αυτοκινητοβιομηχανία
της Ιταλίας, δίνουν δείγματα αξεπέραστης ομορφιάς και καλλιτεχνικής κουλτούρας.
Η φίνα προσέγγιση και η καλλίγραμμη αισθητική του Ιταλού είναι όντως μοναδική.
Και βεβαία, ας μη ξεχνάμε τον Εσπρέσσο!...
Το Βατικανό όμως είναι μια άλλη υπόθεση. Μια
τραγωδία, θα έλεγες. Η εμφάνιση της Ουρσουλίνας μοναχής Χριστίνας στο μουσικό
διαγωνισμό The voice of
Italy και η νίκη της σε κάνουν να αναθεωρείς πολλά
από αυτά που μέχρι χθες, θεωρούσες δεδομένα.
Στην Ελλάδα λίγα χρόνια πριν είχαμε τους
παπαροκάδες, ένα μουσικό έκτρωμα όπου η αισθητική του ισοδυναμούσε με την
αισθητική των Αθηναϊκών πεζοδρομίων σε ώρες νυχτερινής αιχμής.
Ταξιδεύοντας όμως λίγες χιλιάδες χιλιόμετρα
μακριά και μόλις λίγα εικοσιτετράωρα στο παρελθόν βλέπεις – και εύκολα
αντιλαμβάνεσαι – πως τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η Χιονάτη του
Βατικανού, ο Ποντίφικας Ποντικός, άρχισε να αγαπά ξαφνικά την Ορθοδοξία και
μοιράζει αφειδώς συγνώμες και χειροφιλήματα σε όποιον βρέθηκε μπροστά του.
Όλες αυτές οι εικόνες πραγματικά ραπίζουν και
καταρρακώνουν την αισθητική ακόμα και της πιο ατάλαντης ύπαρξης. Ότι ο Θεός
έδωσε απλόχερα στον άνθρωπο, γίνεται στάχτη και χάνεται.
Η πιτσιρίκα καλόγρια οπωσδήποτε δεν ήταν η
κορυφαία «καλλιτέχνης» του σόου. Ωστόσο κέρδισε. Με το σταυρό της, το ράσο της,
το χαζοχαρούμενο λίκνισμά της στους ρυθμούς της μουσικής ή την εύνοια που
επιβλήθηκε από τον «Άγιο» πατέρα δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το σημαντικό
είναι πως ναι, το Βατικανό έχει τη δική του «παράγκα», και θέλει να την
επιβάλλει σε όλους. Και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει μια χαρά._
Δείτε και εδώ: ΑΔΕΡΦΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
