6 Ιουνίου, ὁσίου ᾿Αμούν τοῦ Σημειοφόρου, ἐν Αἰγύπτῳ ἀσκήσαντος.

Εἶναι ἄγνωστο ἀπό ποῦ καταγόταν ὁ ῞Οσιος ᾿Αμούν, ὁ Σημειοφόρος. ῎Εζησε κατά τόν 4ο αἰώνα μ.Χ. καί ὑπῆρξε φημισμένος ἀσκητής τῆς Αἰγυπτιακῆς ἐρήμου, στή Ραϊθώ. Σοφά αὐτοῦ ᾿Αποφθέγματα εὑρίσκονται στό Λαυσαϊκόν, στόν Εὐεργετινό καί τόν Παράδεισο τῶν Πατέρων.

᾿Από τά ᾿Αποφθέγματα αὐτά ἀναφέρουμε ἕνα·...

«Πήγαμε στό ἐρημητήριο τοῦ ἀδελφοῦ πού μᾶς ἐκάλεσε, τό ὁποῖο ἀπεῖχε γύρω στό ἕνα μίλι, κι ἐκεῖ ξεκουραστήκαμε ἀρκετά παίρνοντας καινούργια δύναμη γιά τήν πορεία μας. ᾿Εκεῖνος ὁ μοναχός μᾶς διηγήθηκε, πώς, στόν τόπο πού ἀσκήτευε τώρα, ζοῦσε κάποιος γέροντας, ὀνομαζόμενος ᾿Αμούν, κοντά στόν ὁποῖον ὁ ἴδιος μαθήτεψε. ῾Ο ᾿Αββᾶς ἐκεῖνος ἦταν φημισμένος γιά τά πολλά θαύματα πού εἶχε κάμει σ᾿ ἐκείνη τήν περιοχή.

Σ᾿ αὐτόν τόν Γέροντα εἶχαν ἐπιτεθεῖ πολλές φορές οἱ ληστές, κλέβοντας ψωμιά καί ἄλλα τρόφιμα. Μιά μέρα, λοιπόν, βγαίνει ὁ Γέροντας στήν ἔρημο, βρίσκει δυό μεγάλα φίδια καί τά φέρνει μαζί του, στό ἐρημητήριό του. ᾿Εκεῖ, τά ἔβαλε νά κάθονται μπροστά στήν πόρτα καί νά φυλάγουν. ῞Οταν, κάποια στιγμή, ἔφθασαν κατά τή συνήθειά τους οἱ φονιάδες καί εἶδαν αὐτό τό μέγα παράδοξο, ἔμειναν ἀπό ἔκπληξη μ᾿ ἀνοιχτό τό στόμα κι ἔπεσαν καταγῆς.

Βγῆκε τότε ὁ Γέροντας καί τούς βρῆκε νά τά ᾿χουν χαμένα, μισοπεθαμένοι σχεδόν. Τούς ἀνασήκωσε κι ἄρχισε νά τούς κατηγορεῖ λέγοντάς τους· Βλέπετε, πόσο εἶστε ἀγριώτεροι ἀκόμη κι ἀπό αὐτά τά θηρία; Διότι, ἐνῶ αὐτά φοβοῦνται τό Θεό καί ὑπακούουν στά θελήματά μας, ἐσεῖς οὔτε τό Θεό φοβηθήκατε οὔτε τήν εὐλάβεια καί τόν κόπο τῶν Χριστιανῶν λυπηθήκατε.

῞Υστερα ἀπ᾿ αὐτά τά λόγια, ὁ Γέροντας τούς ἔμπασε στό κελλί του, ὅπου τούς ἔβαλε νά φᾶνε, καί τούς συμβούλευσε ν᾿ ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς. Καί τότε οἱ ληστές μετανόησαν γιά τήν προηγούμενη ζωή τους κι ἔγιναν κι ἀπό πολλούς μοναχούς καλύτεροι. Καί, μάλιστα, δέν ἄργησε πολύ νά ᾿ρθεῖ καιρός πού ἄρχισαν κι αὐτοί νά κάνουν παρόμοια θαύματα».