ΠΕΜΠΤΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ

Τὴν Τετάρτη ἀπόγευμα, μεταξὺ Δ´ καὶ Ε´ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, ψάλλεται ἡ ἀκολουθία τοῦ «Μεγάλου Κανόνος», στὸ μέσο του Μικροῦ Ἀποδείπνου...
 Κανονικὰ εἶναι ὁ Ὄρθρος τῆς ἑπομένης καὶ μπορεῖ νὰ τελεῖται ἀγρυπνία μὲ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων.

Κανόνες εἶναι μεγάλοι ὕμνοι, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦνται ἀπὸ μικρότερες ἑνότητες ποὺ λέγονται ᾠδές ( ἀπὸ τὸ ρῆμα ᾄδω ). Κάθε ᾠδὴ ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸν Εἱρμὸ ( τὴν πρώτη δηλ. στροφή ) καὶ τὰ ὑπόλοιπα 3 - 4 συνήθως Τροπάρια ( τρέπονται, δηλ. ψάλλονται ὅπως τὸ πρῶτο, ὁ εἱρμός ). Κανόνες ὑπάρχουν μὲ διάφορο ἀριθμὸ ᾠδῶν. Ὑπάρχουν Κανόνες μὲ δυὸ ᾠδές, μὲ τρεῖς ( τριώδιο ), μὲ τέσσερις, πέντε μέχρι ἐννέα ᾠδὲς ( ἐννέα εἶναι καὶ οἱ Βιβλικὲς ᾠδές ).

Ὁ Κανὼν αὐτὸς λέγεται Μέγας, λόγῳ τοῦ πλήθους τῶν τροπαρίων ποὺ περιέχουν οἱ ἐννέα ᾠδές του. Σ᾿ αὐτὰ περιλαμβάνονται σήμερα καὶ τὰ τροπάρια ποὺ πρόσθεσαν μεταγενέστεροι Ὑμνογράφοι: γιὰ τὴν Ὁσία Μαρία καὶ γιὰ τὸν ἴδιο, τὸν Ἅγιο Ἀνδρέα. Ἔτσι, στὸ σύνολό του ὁ Μέγας Κανὼν ἔχει 11 Εἱρμούς, ( ἡ β´ καὶ γ´ ᾠδὴ ἔχουν ἀπὸ 2 Εἱρμούς ) καὶ 250 Τροπάρια! ( ἡ β´ ᾠδὴ ἔχει 41 Τροπάρια! ).

Συγγραφέας τοῦ Μ. Κανόνα εἶναι ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας, ὁ Ἱεροσολυμίτης. Ἦταν Μοναχὸς τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα. Ἐχρημάτισε γραμματέας τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, συμμετεῖχε στὴν ΣΤ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 680 καὶ μετά, ἀφοῦ ἐξελίχθηκε στὰ διάφορα ἐκκλησιαστικὰ ὑπουργήματα, ἐκλέχθηκε Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης.

Συνέγραψε πολλοὺς κανόνες καὶ διάφορα συγγράμματα. Τὸ σπουδαιότερο ὑμνογραφικό του ἔργο εἶναι ὁ Μέγας Κανὼν ποὺ θεωρεῖται τὸ «Κύκνειό» του ᾆσμα. Ἀπέθανε γύρω στὸ 740, στὴ Λέσβο, ὅπου βρέθηκε, εἴτε ἐπιστρέφοντας στὴν Κρήτη ἀπὸ τὴν Κων/πολη, εἴτε ἐξόριστος, ὡς ὑποστηρικτὴς τῶν Ἁγίων Εἰκόνων.

Περιεχόμενο τοῦ Μ. Κανόνα

Ἀνατρέχει σ᾿ ὅλα τὰ πρόσωπα τῆς Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης προβάλλοντας τὶς πράξεις - καλὲς ἢ κακὲς - τῶν δικαίων πρὸς μίμηση καὶ τῶν ἀδίκων πρὸς ἀποφυγή.

Ἡ κεντρικὴ ἰδέα τοῦ Κανόνα εἶναι ἡ Μετάνοια. Αὐτὴ θεωρεῖ ὁ Ποιητὴς θύρα τοῦ Παραδείσου. Ἐφ᾿ ὅσον δὲν ἔχουμε καρποὺς μετανοίας, ἂς προσφέρουμε στὸν Θεὸ τὴ συντετριμμένη καρδία μας καὶ ἂς ἀναγνωρίσουμε τὴν πνευματική μας πτωχεία.

Ὁλόκληρο τὸ πένθιμο καὶ κατανυκτικὸ περιεχόμενο τοῦ ἀριστουργήματος αὐτοῦ συνοψίζεται στὸ Τροπάριο:

«Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις; τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλλεις θορυβεῖσθαι ( πρόκειται νὰ θορυβηθεῖς )· ἀνάνηψον οὖν, ἵνα φείσηταί σου ( σύνελθε λοιπὸν γιὰ νὰ σὲ λυπηθεῖ ) Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν». Ό Μ. Κανόνας ἐπίσης ψάλλεται τμηματικὰ τὶς τέσσερις πρῶτες ἡμέρες τῆς «Καθαρᾶς Ἑβδομάδος», ( ΔΕΥΤΕΡΑ ἕως ΠΕΜΠΤΗ ), μαζί μὲ τὸ Μέγα Ἀπόδειπνο.

ierakatihisis@