Οι Φραγκολατίνες καλόγριες μας έχουν συνηθίσει
σε διάφορες φιέστες και κοσμικές εμφανίσεις κατά καιρούς, και έτσι ότι και να
δεις πλέον από δαύτες δε σου κάνει ιδιαίτερη αίσθηση. Μια με τη Γιουροβίζιον,
μια με το Μουντιάλ, τα κορίτσια αυτά έχουν δείξει ξεκάθαρα πως είναι απόλυτα
ικανές να σε κρατούν πάντοτε σε εγρήγορση. Το να προσεύχονται όμως στο Θεό
προκειμένου να σηκώσει την κούπα ο Μέσι αυτό νομίζω πάει πολύ. Και εξηγούμαι.
Αργεντίνοι και Βραζιλιάνοι έχουν τους δικούς
τους Θεούς, τους Θεούς της μπάλας. Μαραντόνα οι Αργεντίνοι, Πελέ οι
Βραζιλιάνοι. Ο αληθινός Θεός – ο Ιησούς Χριστός του Ρίο – ο οποίος στέκει εκεί
ψηλά και όλα τα εποπτεύει, δήλωσε τελικά αμέτοχος σε όσα διαδραματίστηκαν κάτω
απ΄ τα πόδια του λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στο θρυλικό Μαρακανά, θέλοντας
μάλλον να στείλει το δικό του μήνυμα σε όσους προσεύχονταν προς δόξα ανθρώπων.
Οι λατίνες καλόγριες του Αργεντίνου πάπα
έφαγαν μεγάλη ήττα, και ο συνταξιούχος πλέον Ράϊζιγκερ τρίβει τα χέρια του από
ικανοποίηση. Τα παιδιά της αιμοδιψούς Μέρκελ έκαναν το καθήκον τους, και ο
ημίθεος Μέσι φάνηκε πολύ λίγος, αδυνατώντας να φτάσει εκεί που έφτασε ο έτσι κι
αλλιώς αξεπέραστος Ντιεγκίτο.
Δε ξέρω αν ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός, αγαπά
λίγο περισσότερο τους Γερμανούς από τους Αργεντίνους. Δε ξέρω επίσης αν οι
προσευχές ή οι κατάρες του Γερμανού πρώην ποντικού, εισακούσθηκαν πιο δυνατά στους ουρανούς. Είμαι
όμως σίγουρος πως όταν οι άνθρωποι σχεδιάζουν χωρίς Θεό ο Θεός γελά και τους διαψεύδει.
Ο Θεός, έτσι κι αλλιώς για το Βατικανό έχει
χαθεί εδώ και αιώνες, και μαζί με αυτόν εσχάτως ( ως φάνηκε ) χάθηκε και η
κούπα. Η προσευχή μπορεί εύκολα να γίνει κατάρα._
.jpg)
